Als een hond aan spondylose lijdt, treden er degeneratieve veranderingen in de wervelkolom op. De ziekte leidt tot ossificatie van de ruimtes tussen de wervels en tot een geleidelijke afbraak van de elastische componenten van de wervelkolom.
In het volgende zullen we de oorzaken van spondylose bij de hond uitleggen, hoe de ziekte zich manifesteert en welke behandelingsmogelijkheden er zijn. U leert ook hoe u het risico op spondylose bij uw hond kunt verminderen.
De taak van de wervelkolom is om het lichaam te stabiliseren en te zorgen voor voldoende mobiliteit. Daartoe bestaat het uit individuele wervels die met elkaar verbonden zijn door spieren en gewrichtsbanden.
De tussenwervelschijven bevinden zich tussen de wervels. De tussenwervelschijven dienen als schokdempers en zorgen ook voor een pijnvrije beweeglijkheid van de wervelkolom.
Aan het begin van de spondylose, zullen de tussenwervelschijven in eerste instantie terugtrekken. Het lichaam van de hond probeert de resulterende instabiliteit tegen te gaan door herstelmaatregelen.
Dit leidt tot ossificatie tussen de individuele wervels, wat resulteert in een toenemende verstijving van het aangetaste gebied van de wervelkolom. Totdat de wervellichamen door spondylose volledig zijn samengegroeid, kunnen honden regelmatig last hebben van hernia's en verlamming.
Er zijn verschillende mogelijke oorzaken voor honden die lijden aan spondylosis. Deze omvatten overbelasting als gevolg van overmatige training in de hondensport en overgewicht. Omdat spondylose een typisch teken van slijtage is, worden vooral oudere honden getroffen.
Bij diensthonden is spondylose zelfs een van de meest voorkomende ziekten, die ook jongere dieren kunnen treffen door de vaak hoge stressniveaus in het dagelijkse beroepsleven.
Bovendien hebben sommige hondenrassen over het algemeen een verhoogd risico op spondylosis. In de regel worden vooral grote en zware honden getroffen door de degeneratieve ziekte van de wervelkolom.
Onder de rassen waarvan bekend is dat ze vatbaar zijn voor spondylosis zijn de Duitse Bokser, de Sint Bernard en de Labrador Retriever.
Honden die lijden aan spondylose hebben meestal rugpijn. Als eigenaar kun je dit herkennen aan het feit dat je viervoeter erg terughoudend is om je zijn rug te laten aanraken.
Daarnaast is spondylose bij honden merkbaar aan een toenemende afname van hun bewegingsdrang. Vaak vinden getroffen dieren het moeilijk om normale bewegingen uit te voeren, zoals liggen of opstaan.
Als u denkt dat er iets mis is met uw hond, let dan meer op zijn gangen en bewegingspatronen.
Dit komt omdat honden met spondylosis vaak onstabiel lopen en proberen bepaalde bewegingen zoveel mogelijk te vermijden. Dit zijn onder andere springen, traplopen of zelfs rennen.
Als uw hond bijvoorbeeld plotseling zijn favoriete plekje op de bank ontwijkt, kan dit een teken van spondylosis zijn. Bij reuen is ook vaak te zien dat ze hun poot niet meer kunnen optillen en daardoor weer loskomen als een puppy.
Als u vermoedt dat uw hond aan spondylose lijdt, is een snelle afspraak met de dierenarts essentieel. De dierenarts zal je eerst vragen naar de houding en bewegingspatronen van je viervoeter.
Door de ruggengraat grondig te palperen, zal de dierenarts vervolgens proberen mogelijke veranderingen te identificeren.
Of de klachten van uw hond daadwerkelijk veroorzaakt worden door spondylose kan echter alleen worden vastgesteld met röntgenfoto's of een computertomograaf.
Spondylose is niet te genezen. Voor de meeste hondenbezitters is de diagnose dus in eerste instantie een grote schok. Met een beetje geluk en de juiste maatregelen kan de kwaliteit van het leven van de getroffen honden echter vrij goed worden gehandhaafd.
Pijnstillers en anti-inflammatoire geneesmiddelen zijn de belangrijkste geneesmiddelen die worden gebruikt om spondylosis te behandelen. Deze zijn bedoeld om de symptomen te verlichten die bij terugvallen optreden. Tussen de individuele aanvallen door zijn geschikte oefenprogramma's zoals watergymnastiek en speciale fysiotherapie voor honden met spondylosis nuttig.
Omdat het soms voorkomt dat de ossificaties op de zenuwen of het ruggenmerg drukken, kan een operatie ook in ernstige gevallen nodig zijn.
Dit gaat echter gepaard met aanzienlijke risico's, vooral voor oudere honden, en zou daarom altijd het laatste redmiddel moeten zijn bij de behandeling van spondylose.
De mogelijkheid om aan spondylose te lijden kan nooit volledig worden uitgesloten. Toch zijn er een aantal dingen die u als eigenaar kunt doen om het risico bij uw hond in ieder geval aanzienlijk te verminderen.
Natuurlijk zijn de bovengenoemde maatregelen niet alleen nuttig en belangrijk om spondylose te voorkomen, maar ook voor honden die al ziek zijn.
Het is aangetoond dat honden met spondylosis baat kunnen hebben bij het innemen van bepaalde supplementen. Bij Bellfor Gewrichten & Botten vindt u het ideale product voor dit doel in ons assortiment.
Bellfor Gewrichten & Botten bevat het speciale werkstoffencomplex Ovopet. Dit wordt geproduceerd uit het eierschaalmembraan van kippeneieren en voorziet uw hond van talrijke waardevolle voedingsstoffen zoals collageen, hyaluronzuur en glucosamine.
Wij raden Bellfor Gewrichten & Botten aan als ondersteuning voor een veterinaire behandeling en als preventieve maatregel voor honden met een verhoogd risico op spondylosis als gevolg van genetische kenmerken of hoge fysieke stress.
Spondylose is ongetwijfeld een ernstige hondenziekte die ernstige gevolgen kan hebben voor getroffen viervoeters. Maar zoals u ziet, kunnen de klachten onder controle worden gebracht, zodat honden met spondylosis vaak een paar goede jaren voor de boeg hebben.
Bovendien kan het ziekterisico op zijn minst worden verminderd met de juiste preventieve maatregelen. Een evenwichtige voeding, zoals het Bellfor-voedingsconcept, speelt in dit verband een bijzonder belangrijke rol.